Hasta pronto Madrid

De laatste dagen in Madrid hebben we super veel gedaan, ook omdat we nog allemaal mensen wilden zien en afscheid van ze wilden nemen. Daarom waren het vaak late avonden dat we pas in bed lagen. Ook hebben we erg gelachen met de mensen. Één van de laatste avonden zijn Layla en ik nog uit eten geweest en hebben we terug gekeken op onze tijd in Madrid. De laatste avond gingen we koken voor Christa en Karin, we hadden natuurlijk erg ons best gedaan en er was zoals gewoonlijk veelte veel eten dat op tafel stond haha. Alena kwam later en we gingen ons klaar maken voor ons allerlaatste stapavondje. We begonnen in de Salsa bar waar we van plan waren om nog een uurtje les te krijgen. Dit is zoals gewoonlijk niet gelukt omdat we zoals altijd te laat waren. Na de salsa bar hebben we nog even ergens wat gedronken met ons vijfen en daarna moesten we alweer afscheid nemen van onze goede vriendinnen, ik vond het ontzettend moeilijk om afscheid van ze te nemen, ook namen we afscheid van onze Roemeense vriend die bij de Irish pub werkt. Daarna zijn we nog bij een hoop verschillende clubs geweest om mensen gedag te zeggen en om verder te feesten. Dit was de eerste avond die zo snel voorbij was en tegen de tijd dat we thuis waren was het al half 9.

Jammer konden we niet meer slapen, omdat we een mail van Javier hadden! Ook daar moesten we nog afscheid van nemen dus meteen maar door naar hem om afscheid te nemen en zijn kadootje te geven. Je kon wel merken aan hem dat ie ons ging missen en als we in Madrid waren moesten we hem dat laten weten, dan zou ie wel met ons afspreken dan. Of het gaat gebeuren dat weet je nooit met hem. Ondanks dat stage heel erg tegenviel hebben we wel wat dingen van hem geleerd de dagen dat we met hem samen waren. Maar vooral heb ik veel geleerd toen ik in Malaga was. Na dat we alles hadden gecheckt in het huisje was het tijd om naar huis te gaan. Toen ik in het vliegtuig zat, kon ik niet met Layla praten omdat die helemaal achterin zat en ik voorin ergens. Eenmaal toen we opstegen kwamen alle herinneringen naar boven en was het nog moeilijker om weg te gaan van de grote wereldstad waar ik zoveel ben van gaan houden.

Nu ik al een paar dagen in Nederland ben, begin ik het steeds meer te beseffen dat ik niet meer terug naar Madrid ga. Elk moment van de dag vraag ik mezelf af wat ik op dit moment zou gedaan hebben in Madrid met Layla. Het idee dat ik nu weer naar school moet, en Madrid even van me af moet zetten is moeilijk. Want ondanks dat er soms negatieve dingen gebeurden en je de stad haatte, hield je ook van de stad. Je hield van de onbekende oude straatjes die omhoog lopen en je weer nieuwe dingen ontdekten. Ik mis de metro die elke 3 minuten komt en de muzikanten die er van hielden om in de metro muziek te maken, de mensen die daar rondlopen niet alleen de Spaanse mensen, maar ook de Zuid Amerikanen en zelfs de Bengalen die toch wel een speciale plek in mijn hart hebben gekregen. En zo kan ik nog wel meer dingen op noemen die ik mis van Madrid, maar het is makkelijker te zeggen dat ik de hele stad mis, misschien het park nog wel het meeste van de stad.

Doordat ik 5 maanden in Madrid heb gewoond, heb ik niet alleen dingen qua mijn vakgebied geleerd. Maar ook een hoop over mezelf, ik weet nu wat ik wel en niet wil in mijn toekomst. Maar het meest belangrijke is dat ik nu volwassener geworden ben, met alles wat ik doe denk ik na, aangezien alles gevolgen heeft voor de toekomst maar ook voor mijzelf en zelfs soms voor mijn vrienden. Ik weet ook dat ik een hele goede vriendin aan Layla heb, we hebben nu zoveel samen doorgemaakt ook dingen die mensen niet weten en daarom weet ik dat niets tussen ons zal kunnen komen. Ik weet dat ik nog veel vaker terug zal gaan naar Madrid, misschien niet om te wonen, of misschien ook wel maar ik weet dat ik ooit terug ga naar de stad waar ik van hou.